Eeuwige trouw beloofde je in een blauwe trouwjurk

Witte jurken waren een teken van rijkdom, niet van maagdelijkheid.

 

Trouwen in het wit. Het zou blijk geven van onschuld, maagdelijkheid en reinheid. Een garantie bieden op een gelukkig leven. Heilzaam werken. Maar de daadwerkelijke reden waarom bijna iedere vrouw in de westerse wereld al decennialang de voorkeur geeft aan trouwen in het wit, is een andere. Ondanks de symboliek van de kleur waren ‘witte huwelijken’ vroeger bovenal een symbool van rijkdom.

Het huwelijk van de Britse koningin Victoria gaf daarvoor de aanleiding. Toen zij in 1840 met prins Albert trouwde, droeg ze een wit satijnen trouwjurk. Foto’s van haar kostuum gingen de hele wereld rond. Het was voor die tijd namelijk een ongebruikelijke keuze. Een aantal leden van het koningshuis waren vóór haar tijd dan misschien in het wit getrouwd, zoals Filippa van Engeland in 1406 of Francis Dauphin van Frankrijk, het was geen gangbare kleur. Blauw was populairder, dat symboliseerde immers ook reinheid, en een blauwe jurk kon nog een keer gebruikt worden.

De keuze van koningin Victoria bleek een historische. Vanaf dat moment werd wit dé kleur om in te trouwen voor de Europese elite, maar ook een statussymbool. Wie wit droeg, kon zich een jurk voor 1 dag permitteren: witwastechnieken waren namelijk duur.